ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๔. อธิมานิกภิกฺขุวตฺถุ. (๑๒๑)

	"ยานีมานีติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต
สมฺพหุเล อธิมานิเก ภิกฺขู อารพฺภ กเถสิ.

	ปญฺจสตา กิร ภิกฺขู สตฺถุ สนฺติเก กมฺมฏฺานํ คเหตฺวา
อรญฺํ ปวิสิตฺวา ฆเฏนฺตา วายมนฺตา ฌานํ นิพฺพตฺเตตฺวา กิเลสานํ อสมุทาจาเรน "ปพฺพชิตกิจฺจํ โน นิปฺผนฺนนฺติ มญฺมานา "อตฺตนา ปฏิลทฺธคุณํ สตฺถุ อาโรเจสฺสามาติ อาคจฺฉึสุ. สตฺถา เตสํ พหิทฺวารโกฏฺกํ ปตฺตกาเลเยว อานนฺทตฺเถรํ อาห "อานนฺท เอเตสํ ภิกฺขูนํ ปวิสิตฺวา มยา ทิฏฺเน กมฺมํ นตฺถิ, อามกสุสานํ คนฺตฺวา ตโต ปจฺจาคนฺตฺวา มํ ปสฺสนฺตูติ. เถโร คนฺตฺวา เตสํ ตม ตฺถํ อาโรเจสิ. เต "กึ อมฺหากํ อามกสุสาเนน าติ อวตฺวาว "ทีฆทสฺสินา พุทฺเธน การณํ ทิฏฺํ ภวิสฺสตีติ อามกสุสานํ คนฺตฺวา ตตฺถ กุณปานิ ปสฺสนฺตา เอกาหํ ทฺวีหํ ปติเตสุ กุณเปสุ อาฆาตํ ปฏิลภิตฺวา ตํขณํ ปติเตสุ อลฺลสรีเรสุ ราคํ อุปฺปาทยึสุ, ตสฺมึ ขเณ อตฺตโน สกิเลสภาวํ ชานึสุ. สตฺถา คนฺธกุฏิยํ นิสินฺโนว โอภาสํ ผริตฺวา เตสํ สมฺมุเข กเถนฺโต วิย "ปฏิรูปํ นุ โข ภิกฺขเว ตุมฺหากํ เอวรูปํ อฏฺิสงฺฆาตํ ทิสฺวา ราครตึ อุปฺปาเทตุนฺ ติ วตฺวา อิมํ คาถม าห

	"ยานีมานิ อปตฺถานิ อลาพูเนว สารเท กาโปตกานิ อฏฺีนิ, ตานิ ทิสฺวาน กา รตี ติ.

	ตตฺถ อปตฺถานีติ: ฉฑฺฑิตานิ. สารเทติ: สรทกาเล
วาตาตปปหตานิ ตตฺถ ตตฺถ วิปฺปกิณฺณานิ อลาพูนิ วิย. กาโปตกานีติ: กโปตกวณฺณานิ. ตานิ ทิสฺวานาติ: ตานิ เอวรูปานิ อฏฺีนิ ทิสฺวา ตุมฺหากํ กา รติ, นนุ อปฺปมตฺตกมฺปิ กามรตึ กาตุ น วฏฺฏติเยวาติ อตฺโถ.

	เทสนาวสาเน เต ภิกฺขู ยถาิตาว อรหตฺตํ ปตฺวา ภควนฺตํ
อภิตฺถวมานา อาคนฺตฺวา วนฺทึสู ติ.
อธิมานิกภิกฺขุวตฺถุ.
************