|
|
| หลักการสัมพันธ์ไทย |
| หมวดชื่อสัมพันธ์ |
| ๑. ปฐมาวิภัตติ |
| ๒. ทุติยาวิภัตติ |
| ๓. ตติยาวิภัตติ |
| ๔. จตุตถีวิภัตติ |
| ๕. ปัญจมีวิภัตติ |
| ๖. ฉัฏฐีวิภัตติ |
| ๗. สัตตมีวิภัตติ |
| ๘. นาม,คุณนาม,สัพพนาม |
| ๙. กิริยาคุมพากย์ |
| ๑๐. กิริยาในระหว่าง |
| ๑๑. อิติ ศัพท์ |
| ๑๒. นิบาตต่างๆ |
| ๑๓. ประธานพิเศษ |
| ๑๔. ชื่อสัมพันธ์พิเศษ |
| หมวดวิธีสัมพันธ์ |
| ๑. ความรู้พื้นฐาน |
| ๒. คำเชื่อมชื่อสัมพันธ์ |
| ๓. คำเชื่อมพิเศษ |
| ๔. เทคนิคการเขียน |
| ๕. การเดินสัมพันธ์ |
| หมวด ประโยคพิเศษ |
| ๑. ประโยคกิริยาปธานนัย |
| ๒. ตุ ปัจจัย เป็นประธาน |
| ๓. ตพฺพ ปัจจัย เป็นประธาน |
| ๔. สัตตมีวิภัตติ เป็นประธาน |
| ๕. เอวํ เป็นประธาน |
| ๖. อลํ เป็นประธาน |
| ๗. ตถา เป็นประธาน |
| ๘. สาธุ เป็นประธาน |
| ๙. ประโยค กิมงฺคํ ปน |
| ๑๐. ประโยค อาณาเปสิ |
| หมวดเบ็ดเตล็ด |
| ๑. วากฺยารมฺภ, วากฺยารมฺภโชตก |
| ๒. วิกติกตฺตา |
| ๓. วิกติกมฺม |
| ๔. กิริยาวิเสสนนาม |
| ๕. สมฺภาวน |
| ๖. อิตฺถมฺภูต |
| ๗. สห, สทฺธึ ศัพท์ |
| ๘. ภาวาทิสมฺพนฺธ |
| ๙. ฉฏีกมฺม |
| ๑๐. ฉฏีกรณ |
| ๑๑. เหตุ |
| ๑๒. นิทฺธารณ-นิทฺธารณีย |
| ๑๓. ประโยค อนาทร |
| ๑๔. ประโยค ลกฺขณ |
| ๑๕. อาธาร, ภินฺนาธาร |
| ๑๖. กาลสตฺตมี |
| ๑๗. นิมิตฺตสตฺตมี |
| ๑๘. สกฺกา, อลํ |
| ๑๙. กิริยาปรามาส |
| ๒๐. สญฺาวิเสสน |
| ๒๑. สญฺาโชตก |
| ๒๒. ปริกปฺปตฺถ |
| ๒๓. อนุคฺคหตฺถ, อรุจิสูจนตฺถ |
๒๔. อุปมาโชตก, อุปเมยฺยโชตก
ตปฺปาฏิกรณโชตก |
| ๒๕. จ ศัพท์ ควบ |
| ๒๖. วา ศัพท์ ควบ |
| ๒๗. อุยฺโยชนตฺถ |
| ๒๘. อจฺฉริยตฺถ, สํเวคตฺถ |
| ๒๙. วจนาลงฺการ, ปทปูรณ |
| ๓๐. กิริยาวิเสสนนิบาต |
| ๓๑. วิเสสนวิปลฺลาส |
| ๓๒. วิเสสลาภี |
| ๓๓. สรูป |
| ๓๔. มญฺเ ศัพท์ |
| ๓๕. อายาจนตฺถ |
| ๓๖. นิปาตสมุห |
| ๓๗. สัมพันธ์เข้าครึ่งศัพท์ |
| ๓๘. ปฏิเสธนตฺถ, ปฏิเสธ |
| ๓๙. สัมพันธ์หักวิภัตติ |
| หมวดกิริยาในระหว่าง |
| ๑. อนฺต, มาน ปัจจัย |
| ๒. ตูนาทิปัจจัย |
| ๒.๑ ปุพฺพกาลกิริยา |
| ๒.๒ สมานกาลกิริยา |
| ๒.๓ อปรกาลกิริยา |
| ๒.๔ เหตุกาลกิริยา |
| ๒.๕ ปริโยสานกาลกิริยา |
| ๒.๖ วิเสสน |
| ๒.๗ กิริยาวิเสสน |
| หมวด อิติ ศัพท์ |
| ๑. นิทสฺสน |
| ๒. เหตฺวตฺถ |
| ๓. ปการตฺถ |
| ๔. สมาปนฺน, ปริสมาปนฺน |
| ๕. อาทยตฺถ |
| ๖. สญฺาโชตก |
| ๗. อาการ |
| ๘. สรูป |
| ๙. แปลว่า คือ |
| หมวดคาถาและแก้อรรถ |
| การสัมพันธ์คาถา |
| ๑. ปัฐยาวัตร |
| ๒. อินทรวิเชียร |
| ๓. อุเปนทรวิเชียร |
| ๔. อินทรวงศ์ |
| ๕. วังสัฏฐะ |
| ๖. วสันตดิลก |
| การสัมพันธ์แก้อรรถ |
| ๑. อิติ ศัพท์ |
| ๒. วิวริย, วิวรณ |
| ๓. สญฺี, สญฺา |
| ๔. ประโยค ตสฺสตฺโถ |
| ๕. ประโยค อิทํ วุตฺตํ โหติ |
| ๖. ประโยค วินิจฉัย |
| ๗. ประโยค วิเคราะห์ |
| ๘. ประโยค อธิบาย |
|
