|
๒. ฉพฺพคฺคิยวตฺถุ. (๑๙๔) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
อเถกทิวสํ คาเม ภตฺตกิจฺจํ กตฺวา อาคเต ทหเร จ สามเณเร จ
ภิกฺขู ปุจฺฉึสุ "กีทิสํ อาวุโส ภตฺตคฺคนฺติ. "ภนฺเต มา ปุจฺฉิตฺถ,
ฉพฺพคฺคิยา `มยเมว พฺยตฺตา มยํ ปณฺฑิตา อิเม ปหริตฺวา สีเส
กจวรํ อากิริตฺวา นีหริสฺสามาติ วตฺวา อมฺเห ปิฏฺิยํ คเหตฺวา
กจวรํ โอกิรนฺตา ภตฺตคฺคํ อากุลํ กรึสูติ. ภิกฺขู สตฺถุ สนฺติกํ
คนฺตฺวา ตมตฺถํ อาโรเจสุ. สตฺถา "นาหํ ภิกฺขเว พหุ ภาสิตฺวา
ปเร วิเหยมานํ `ปณฺฑิโตติ วทามิ, เขมินํ ปน อเวรํ อภยเมว
ปณฺฑิตํ วทามีติ วตฺวา อิมํ คาถมาห |
|
"น เตน ปณฺฑิโต โหติ, ยาวตา พหุ ภาสติ;
เขมี อเวรี อภโย `ปณฺฑิโตติ ปวุจฺจตีติ. |
|
|
กเถติ, น เตน ปณฺฑิโต นาม โหติ; โย ปน สยํ เขมี ปญฺจนฺนํ
เวรานํ อภาเวน อเวรี นิพฺภโย, ตํ ๑ อาคมฺม มหาชนสฺส ภยํ
น โหติ; โส ปณฺฑิโต นามาติ อตฺโถติ. |
|
|
|
|
|
************ |
๑. ม. สี. ยุ. ยํ วา. |