๒๙. |
อปฺปมาโท อมตํ ปทํ. |
|
ความไม่ประมาท เป็นทางไม่ตาย. |
|
ขุ. ธ. ๒๕/๑๘. ขุ. ชา. ตึส. ๒๗/๕๒๔. |
|
|
๓๐. |
อปฺปมาทญฺจ เมธาวี ธนํ เสฏํว รกฺขติ. |
|
ปราชญ์ย่อมรักษาความไม่ประมาทไว้ เหมือนทรัพย์ประเสริฐสุด. |
|
ม. ม. ๑๓/๔๘๘. สํ. ส. ๑๕/๓๖. ขุ. ธ. ๒๕/๑๘. ขุ. เถร. ๒๖/๓๙๐. |
|
|
๓๑. |
อปฺปมาทํ ปสํสนฺติ. |
|
บัณฑิตย่อมสรรเสริญความไม่ประมาท. |
|
สํ. ส. ๑๕/๑๒๖. องฺ. ปญฺจก. ๒๒/๕๓. ขุ. ธ. ๒๕/๑๙.
ขุ. อิติ. ๒๕/๒๔๒. |
|
|
๓๒. |
อปฺปมาเท ปโมทนฺติ. |
|
บัณฑิตย่อมบันเทิงในความไม่ประมาท. |
|
ขุ. ธ. ๒๕/๑๘. |
|
|
๓๓. |
อปฺปมตฺตา น มียนฺติ. |
|
ผู้ไม่ประมาท ย่อมไม่ตาย. |
|
ขุ. ธ. ๒๕/๑๘. ขุ. ชา. ตึส. ๒๗/๕๒๔. |
|
|
๓๔. |
อปฺปมตฺโต หิ ฌายนฺโต ปปฺโปติ วิปุลํ สุขํ. |
|
ผู้ไม่ประมาทพินิจอยู่ ย่อมถึงสุขอันไพบูลย์. |
|
ม. ม. ๑๓/๔๘๘. สํ. ส. ๑๕/๓๖. ขุ. ธ. ๒๕/๑๘. ขุ. เถร. ๒๖/๓๙๐. |
|
|
๓๕. |
อปฺปมตฺโต อุโภ อตฺเถ อธิคฺคณฺหาติ ปณฺฑิโต. |
|
บัณฑิตผู้ไม่ประมาท ย่อมได้รับประโยชน์ทั้งสอง. |
|
สํ. ส. ๑๕/๑๒๖. องฺ. ปญฺจก. ๒๒/๕๓. ขุ. อิติ. ๒๕/๒๔๒. |
|
|
๓๖. |
อปฺปมาเทน สมฺปาเทถ. |
|
ท่านทั้งหลายจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อม. |
|
ที. มหา. ๑๐/๑๘๐. สํ. ส. ๑๕/๒๓๑. |
|
|
๓๗. |
อปฺปมาทรตา โหถ. |
|
ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ยินดีในความไม่ประมาท. |
|
ขุ. ธ. ๒๕/๕๘. |