๑๐๙.	ขนฺตี  ปรมํ  ตโป  ตีติกฺขา.
	ขันติคือความอดทน  เป็นตปะอย่างยิ่ง.
	ที. มหา. ๑๐/๕๗.  ขุ. ธ. ๒๕/๔๐.
๑๑๐.	ขนฺติ  สาหสวารณา.
	ความอดทน  ห้ามไว้ได้ซึ่งความผลุนผลัน.
	ว. ว.
๑๑๑.	ขนฺติ  หิตสุขาวหา.
	ความอดทน  นำมาซึ่งประโยชน์สุข.
	ส. ม.
๑๑๒.	ขนฺติ  ธีรสฺสลงฺกาโร.
	ความอดทน  เป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์.
	ส. ม.
๑๑๓.	ขนฺติ  ตโป  ตปสฺสิโน.
	ความอดทน  เป็นตปะของผู้พากเพียร.
	ส. ม.
๑๑๔.	ขนฺติ  พลํ  ว  ยตีนํ.
	ความอดทน  เป็นกำลังของนักพรต.
	ส. ม.
๑๑๕.	ขนฺติพลา  สมณพฺราหฺมณา.
	สมณพราหมณ์  มีความอดทนเป็นกำลัง.
	องฺ. อฏก. ๒๓/๒๒๗.
๑๑๖.	มนาโป  โหติ  ขนฺติโก.
	ผู้มีความอดทน  ย่อมเป็นที่ชอบใจ (ของคนอื่น).
	ส. ม.