ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๙. อริยพาลิสิกวตฺถุ. (๒๐๑)

	"น เตน อริโย โหตีติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน
วิหรนฺโต เอกํ อริยํ นาม พาลิสิกํ อารพฺภ กเถสิ.

	เอกทิวสํ หิ สตฺถา ตสฺส โสตาปตฺติมคฺคสฺส อุปนิสฺสยํ ทิสฺวา
สาวตฺถิยา อุตฺตรทฺวารคาเม ปิณฺฑาย จริตฺวา ภิกฺขุสงฺฆปริวุโต ตโต อาคจฺฉติ. ตสฺมึ ขเณ โส พาลิสิโก พลิเสน มจฺเฉ คณฺหนฺโต พุทฺธปฺปมุขํ ภิกฺขุสงฺฆํ ทิสฺวา พลิสยฏฺึ ฉฑฺเฑตฺวา อฏฺาสิ. สตฺถา ตสฺส อวิทูเร าเน นิวตฺติตฺวา ิโต "ตฺวํ กินฺ นาโม, ตฺวํ กึ นาโม ติ สารีปุตฺตตฺเถราทีนํ นามานิ ปุจฺฉิ. เตปิ "อหํ สารีปุตฺโต, อหํ โมคฺคลฺลาโน ติ อตฺตโน อตฺตโน นามานิ กถยึสุ. พาลิสิโก จินฺเตสิ "สตฺถา สพฺเพสํ นามานิ ปุจฺฉติ, มมาปิ นามํ ปุจฺฉิสฺสติ มญฺเติ. สตฺถา ตสฺส อิจฺฉํ ตฺวา "อุปาสก ตฺวํ โก นาม าติ ๑ ปุจฺฉิตฺวา, "อหํ ภนฺเต อริโย นาม าติ วุตฺเต, "น อุปาสก ตาทิโส ปาณาติปาตี อริโย นาม โหติ, อริโย ปน มหาชนสฺส อวิหึสนภาเว ิโต ติ วตฺวา อิมํ คาถม าห
	"น เตน อริโย โหติ เยน ปาณานิ หึสติ; อหึสา สพฺพปาณานํ `อริโย ติ ปวุจฺจตี ติ.
	ตตฺถ "อหึสาติ: อหึสเนน. อิทํ วุตฺตํ โหติ "เยน ปาณานิ
หึสติ, น เตน การเณน อริโย โหติ; โย ปน สพฺพปาณานํ ปาณิอาทินา อหึสเนน เมตฺตาทิภาวนาย ปติฏฺิตตฺตา หึสโต อารา ิโต, อยํ `อริโย ติ ปวุจฺจตี ติ อตฺโถ.

	เทสนาวสาเน พาลิสิโก โสตาปตฺติผเล ปติฏฺหิ. สมฺปตฺตานํปิ
สาตฺถิกา เทสนา อโหสี ติ.
อริยพาลิสิกวตฺถุ.
************
๑. สี. ยุ. นาโมติ.