ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๑๕. เทฺวพฺราหฺมณวตฺถุ. (๒๗๘)

	"เฉตฺวา นทฺธินฺติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต
เทฺว พฺราหฺมเณ อารพฺภ กเถสิ.

	เตสุ กิเร กสฺส จูฬโรหิโต นาม โคโณ โหติ, เอกสฺส
มหาโรหิโต นาม. เต เอกทิวสํ "ตว โคโณ พลวา มม โคโณ พลวา ติ ๑ วิวทิตฺวา "กินฺ โน วิวาเทน, เน ปาเชตฺวา ชานิสฺสาม าติ อจิรวตีตีเร สกฏํ วาลุกาย ปูเรตฺวา โคเณ โยชยึสุ. ตสฺมึ ขเณ ภิกฺขูปิ นหายิตุ ตตฺถ คตา โหนฺติ. พฺราหฺมณา โคเณ ปาเชสุ. สกฏํ นิจฺจลํ อฏฺาสิ. นทฺธิวรตฺตา ปน ฉิชฺชึสุ. ภิกฺขู ทิสฺวา วิหารํ คนฺตฺวา ตม ตฺถํ สตฺถุ อาโรจยึสุ. สตฺถา "ภิกฺขเว พาหิรา เอตา นทฺธิวรตฺตา, โยโกจิ เอตา ฉินฺทเตว, ภิกฺขุนา ปน อชฺฌตฺติกํ โกธนทฺธิญฺเจว ตณฺหาวรตฺตญฺจ ฉินฺทิตุ วฏฺฏตี ติ วตฺวา อิมํ คาถม าห
	"เฉตฺวา นทฺธึ วรตฺตญฺจ สนฺธานํ ๒ สหนุกฺกมํ อุกฺขิตฺตปลิฆํ พุทฺธํ ตม หํ พฺรูมิ พฺราหฺมณนฺ ติ.
	ตตฺถ "นทฺธินฺติ: นยฺหนภาเวน ปวตฺตํ โกธํ.
	วรตฺตนฺติ: พนฺธนภาเวน ปวตฺตํ ตณฺหํ.
	สนฺธานํ สหนุกฺกมนฺติ: อนุสยานุกฺกมสหิตํ ทฺวาสฏฺิทิฏฺิสนฺธานํ ๓
อิทํ สพฺพํปิ ฉินฺทิตฺวา ิตํ อวิชฺชาปลิฆสฺส อุกฺขิตตฺตา อุกฺขิตฺตปลิฆํ จตุนฺนํ สจฺจานํ พุทฺธตฺตา พุทฺธํ ตํ อหํ พฺราหฺมณํ วทามี ติ อตฺโถ.

	เทสนาวสาเน ปญฺจสตา ภิกฺขู อรหตฺเต ปติฏฺหึสุ,
สมฺปตฺตานํปิ สาตฺถิกา เทสนา อโหสี ติ.
เทฺวพฺราหฺมณวตฺถุ.
************

๑. ตว โคโณ พลวา อุทาหุ มมาติ ยุตฺตตรํ. ๒. สี. สนฺทามํ. ยุ. ม. สนฺทานํ. ๓. ที. สี. ๙/๔๙.