|
๒๙. เรวตตฺเถรวตฺถุ. (๒๙๒) |
| |
|
|
|
| วิหรนฺโต เรวตตฺเถรํ อารพฺภ กเถสิ. |
| |
|
|
|
| วิตฺถาริตเมว. วุตฺตญฺหิ ตตฺถ: |
|
|
อโห ปุญฺํ; เยน เอกเกน ปญฺจนฺนํ ภิกฺขุสตานํ ปญฺจกูฏาคารสตานิ
กตานีติ. สตฺถา อาคนฺตฺวา "กาย นุตฺถ ภิกฺขเว เอตรหิ กถาย
สนฺนิสินฺนาติ ปุจฺฉิตฺวา, "อิมาย นามาติ วุตฺเต, "ภิกฺขเว มยฺหํ
ปุตฺตสฺส เนว ปุญฺํ อตฺถิ, น ปาปํ; อุภยมสฺส ปหีนนฺติ วตฺวา อิมํ
คาถมาห |
|
"โยธ ปุญฺญฺจ ปาปญฺจ อุโภ สงฺคํ อุปจฺจคา,
อโสกํ วิรชํ สุทฺธํ ตมหํ พฺรูมิ พฺราหฺมณนฺติ. |
|
|
| อตฺโถ. |
|
|
|
|
ราครชาทีนํ อภาเวน วิรชํ นิรุปกฺกิเลสตาย สุทฺธํ ตมหํ พฺราหฺมณํ
วทามีติ อตฺโถ. |
| |
|
|
|
|
|
