ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๑๐. สมฺพหุลภิกฺขุวตฺถุ. (๒๐๒)

	"น สีลพฺพตมตฺเตนาติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน
วิหรนฺโต สมฺพหุเล สีลาทิสมฺปนฺเน ภิกฺขู อารพฺภ กเถสิ.

	เตสุ กิร เอกจฺจานํ เอวํ อโหสิ "มยํ สมฺปนฺนสีลา, มยํ
ธุตงฺคธรา, มยํ พหุสฺสุตา, มยํ ปนฺตเสนาสนวาสิโน, มยํ ฌานลาภิโน,๑ น อมฺหากํ อรหตฺตํ ทุลฺลภํ, อิจฺฉิตทิวเสเยว อรหตฺตํ ปาปุณิสฺสาม าติ. เยปิ ตตฺถ อนาคามิโน, เตสํปิ เอตท โหสิ "น อมฺหากํ อิทานิ อรหตฺตํ ทุลฺลภนฺ ติ. เต สพฺเพปิ เอกทิวสํ สตฺถารํ อุปสงฺกมิตฺวา วนฺทิตฺวา นิสินฺนา "อปิ นุ โข โว ๒ ภิกฺขเว ปพฺพชิตกิจฺจํ มตฺถกํ ปตฺตนฺ ติ สตฺถารา ปุฏฺา เอวม าหํสุ "ภนฺเต มยํ เอวรูปา จ เอวรูปา จ; ตสฺมา `อิจฺฉิติจฺฉิตกฺขเณเยว อรหตฺตํ ปตฺตุ สมตฺถมฺหาติ จินฺเตตฺวา วิหรามาติ. สตฺถา เตสํ วจนํ สุตฺวา "ภิกฺขเว ภิกฺขุนา นาม ปริสุทฺธสีลาทิมตฺตเกน วา อนาคามิสุข- มตฺตเกน วา `อปฺปกํ โน ภวทุกฺขนฺ ติ ทฏฺฐุ น วฏฺฏติ, อาสวกฺขยํ ปน อปฺปตฺวา `สุขิโต มฺหี ติ จิตฺตํ น อุปฺปาเทตพฺพนฺติ วตฺวา อิมา คาถา อภาสิ
	"น สีลพฺพตมตฺเตน พาหุสจฺเจน วา ปน อถวา สมาธิลาเภน วิวิตฺตสยเนน วา `ผุสามิ เนกฺขมฺมสุขํ อปุถุชฺชนเสวิตํ' อิติ ภิกฺขุ วิสฺสาสม าปาทิ อปฺปตฺโต อาสวกฺขยนฺ ติ.
	ตตฺถ "สีลพฺพตมตฺเตนาติ: จตุปาริสุทฺธิสีลมตฺเตน วา
เตรสธุตงฺคคุณมตฺเตน วา. พาหุสจฺเจน วาติ: ติณฺณํ ปิฏกานํ อุคฺคหิตมตฺเตน วา. สมาธิลาเภนาติ: อฏฺสมาปตฺติลาเภน วา. เนกฺขมฺมสุขนฺติ: อนาคามิสุขํ. ตสฺมา `อนาคามิสุขํ ผุสามี ติ เอตฺตกมตฺเตน วา. อปุถุชฺชนเสวิตนฺติ: ปุถุชฺชเนหิ อเสวิตํ อริเยหิ เสวิตเมว. ภิกฺขูติ: เตสํ อญฺตรม าลปนฺโต อาห. วิสฺสาสมาปาทีติ: วิสฺสาสํ น อาปชฺเชยฺย. อิทํ วุตฺตํ โหติ "ภิกฺขุ อิมินา สมฺปนฺนสีลาทิภาวมตฺตเกเนว `มยฺหํ ภโว อปฺปโก ปริตฺตโก ติ อาสวกฺขยสงฺขาตํ อรหตฺตํ อปฺปตฺโต หุตฺวา ภิกฺขุ นาม วิสฺสาสํ น อาปชฺเชยฺย; ยถา หิ อปฺปมตฺตโกปิ คูโถ ทุคฺคนฺโธ, เอวํ อปฺปมตฺตโกปิ ภโว ทุกฺโข ติ.

	เทสนาวสาเน เต ภิกฺขู อรหตฺเต ปติฏฺหึสุ. สมฺปตฺตานํปิ
สาตฺถิกา เทสนา อโหสี ติ.
สมฺพหุลภิกฺขุวตฺถุ. ธมฺมฏฺวคฺควณฺณนา นิฏฺิตา. เอกูนวีสติโม วคฺโค.
************
๑. สี. ยุ. ฌานาภิญฺายาลาภิโน. ๒. สี. ยุ. "โวติ นตฺถิ.