ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๖. อิสฺสาปกตอิตฺถีวตฺถุ. (๒๒๗)

	"อกตนฺติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต อญฺตรํ
อิสฺสาปกตํ อิตฺถึ อารพฺภ กเถสิ.

	ตสฺสา กิร สามิโก เอกาย เคหทาสิยา สทฺธึ สนฺถวํ อกาสิ.
สา อิสฺสาปกตา ตํ ทาสึ หตฺถปาเทสุ พนฺธิตฺวา ตสฺสา กณฺณนาสํ ฉินฺทิตฺวา เอกสฺมึ ตุจฺฉคพฺเภ ปกฺขิปิตฺวา ทฺวารํ ปิทหิตฺวา ตสฺส กมฺมสฺส อตฺตนา กตภาวํ ปฏิจฺฉาเทตุ "เอหิ อยฺย, วิหารํ คนฺตฺวา ธมฺมํ สุณิสฺสาม าติ สามิกํ อาทาย วิหารํ คนฺตฺวา ธมฺมํ สุณนฺตี นิสีทิ. อถ สฺสา อาคนฺตุกา าตกา เคหํ อาคนฺตฺวา ทฺวารํ วิวริตฺวา ตํ วิปฺปการํ ทิสฺวา ทาสึ โมจยึสุ. สา วิหารํ คนฺตฺวา จตุปริสมชฺเฌ ตม ตฺถํ ทสพลสฺส อาโรเจสิ. สตฺถา ตสฺสา วจนํ สุตฺวา "ทุจฺจริตํ นาม `อิทํ เม อญฺเ ชนา น ชานนฺตี ติ อปฺปมตฺตกํปิ น กาตพฺพํ, อญฺสฺมึ อชานนฺเตปิ สุจริตเมว กาตพฺพํ, ปฏิจฺฉาเทตฺวา กตํปิ หิ ทุจฺจริตํ นาม ปจฺฉานุตาปํ กโรติ, สุจริตํ ปาโมชฺชเมว ชเนตี ติ วตฺวา อิมํ คาถม าห
	"อกตํ ทุกฺกฏํ เสยฺโย, ปจฺฉา ตปฺปติ ทุกฺกฏํ; กตญฺ จ สุกตํ เสยฺโย, ยํ กตฺวา นานุตปฺปตี ติ.
	ตตฺถ "ทุกฺกฏนฺติ: สาวชฺชํ อปายสํวตฺตนิกํ กมฺมํ อกตเมว
เสยฺโย วรํ อุตฺตมํ. ปจฺฉา ตปฺปตีติ: ตํ หิ อนุสฺสริตานุสฺสริตกาเล ตปฺปติเยว. สุกตนฺติ: อนวชฺชํ ปน สุขุทฺรยํ สุคติสํวตฺตนิกเมว กมฺมํ กตํ เสยฺโย. ยํ กตฺวาติ: ยํ กมฺมํ กตฺวา ปจฺฉา อนุสฺสรณกาเล น ตปฺปติ นานุตปฺปติ โสมนสฺสชาโตว โหติ, ตํ กตํ วรนฺ ติ อตฺโถ.

	เทสนาวสาเน อุปาสโก จ สา จ อิตฺถี โสตาปตฺติผเล
ปติฏฺหึสุ. ตญฺ จ ปน ทาสึ ตตฺเถว ภุชิสฺสํ กตฺวา ธมฺมจาริณึ กรึสู ติ.
อิสฺสาปกตอิตฺถีวตฺถุ.
************