ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๒. หตฺถาจริยปุพฺพกภิกฺขุวตฺถุ. (๒๓๒)

	"น หิ เอเตหีติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต
เอกํ หตฺถาจริยปุพฺพกํ ภิกฺขุ อารพฺภ กเถสิ.

	โส กิร เอกทิวสํ อจิรวตีนทีตีเร หตฺถิทมกํ "เอกํ หตฺถึ
ทเมสฺสามี ติ อตฺตนา ๑ อิจฺฉิตการณํ สิกฺขาเปตุ อสกฺโกนฺตํ ทิสฺวา, สมีเป ิเต ภิกฺขู อามนฺเตตฺวา อาห "อาวุโส สเจ อยํ หตฺถาจริโย อิมํ หตฺถึ อสุกฏฺาเน นาม วิชฺเฌยฺย, ขิปฺปเมว อิมํ การณํ สิกฺขาเปยฺย าติ. โส ตสฺส กถํ สุตฺวา ตถา กตฺวา ตํ หตฺถึ สุทนฺตํ ทเมสิ. เต ภิกฺขู ตํ ปวตฺตึ สตฺถุ อาโรเจสุ. สตฺถา ตํ ภิกฺขุ ปกฺโกสาเปตฺวา "สจฺจํ กิร ตยา เอวํ วุตฺตนฺ ติ ปุจฺฉิตฺวา, "สจฺจํ ภนฺเต ติ วุตฺเต, ตํ วิครหิตฺวา "กินฺ เต โมฆปุริส หตฺถิยาเนน วา อญฺเน วา ทนฺเตน, น หิ เอเตหิ ยาเนหิ อคตปุพฺพํ านํ คนฺตุ สมตฺโถ นาม อตฺถิ, อตฺตนา ปน สุทนฺเตน สกฺกา อคตปุพฺพํ านํ คนฺตุ; ตสฺมา อตฺตานเมว ทเมหิ, กินฺ เต เอเตสํ ทมเนน าติ วตฺวา อิมํ คาถม าห
	"น หิ เอเตหิ ยาเนหิ คจฺเฉยฺย อคตํ ทิสํ, ยถาตฺตนา สุทนฺเตน ทนฺโต ทนฺเตน คจฺฉตี ติ.
	ตสฺส ตฺโถ: ยานิ เอตานิ หตฺถิยานาทีนิ ยานานิ, น หิ เอเตหิ
ยาเนหิ โกจิ ปุคฺคโล สุปินนฺเตนาปิ อคตปุพฺพตฺตา อคตนฺ ติ สงฺขาตํ นิพฺพานทิสํ คจฺเฉยฺย, ยถา ปุพฺพภาเค อินฺทฺริยทมเนน ทนฺเตน อปรภาเค อริยมคฺคภาวนาย สุทนฺเตน อตฺตนา ทนฺโต นิพฺพิเสวโน สปฺปญฺโ ปุคฺคโล ตํ อคตปุพฺพํ ทิสํ คจฺฉติ ทนฺตภูมึ ปาปุณาติ; ตสฺมา อตฺตทมนเมว เต ๒ วรนฺ ติ.

	เทสนาวสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสู ติ.
หตฺถาจริยปุพฺพกภิกฺขุวตฺถุ.
************
๑. สี. ยุ. อตฺตโน. ๒. ม. ตโต. ยุ. เตสํ.